fitoterapija

หากพูดถึงอาหารขึ้นชื่อของเมืองนาโกย่าแล้ว คนญี่ปุ่นต่างรู้ว่าเป็นมิโสะคัตสึ (Miso Katsu) หรือหมูทอดที่ราดด้วยซอสรสหวานเค็มหอมอร่อยซึ่งทำจากมิโสะแดง เมนูนี้เป็นเมนูขึ้นชื่อของเมืองนาโกย่าเนื่องมาจากนาโกย่ามีชื่อในผลิตภัณฑ์มิโสะแดง มารู้จักมิโสะแดงและวิธีการทำมิโสะคัตสึกันนะคะ

มิโสะแดงคืออะไร

มิโสะแดงหรืออะคะมิโสะ (Akamiso , 赤味噌) เป็นมิโสะที่เกิดจากการหมักถั่วเหลืองที่นึ่งสุกนิ่มกับโคจิเป็นระยะเวลานานตั้งแต่ 1-3 ปี ในระหว่างการหมักจะมีปฏิกิริยาเมลลาร์ด (Maillard reaction) ซึ่งเป็นปฏิกิริยาการเกิดสีน้ำตาล (Browning reaction) ระหว่างน้ำตาลกับกรดอะมิโนและโปรตีนในถั่วเหลืองขึ้น ซึ่งยิ่งหมักนานยิ่งทำให้สีของมิโสะเข้มขึ้นจนออกสีน้ำตาลแดงในที่สุด  มิโสะแดงมีรสจัดจ้านเข้มข้นร่วมกับรสเค็ม ขมเล็กน้อย และรสอูมามิ คนญี่ปุ่นนิยมนำมิโสะแดงมาทำน้ำซุป หมักเนื้อ และเป็นซอสรับประทานกับโมจิ เต้าหู้ บุก และเนื้อสัตว์ทอด เป็นต้น

วิธีทำมิโสะคัตสึ

วัตถุดิบ (สำหรับ 2 คน)

• ข้าวสวยสำหรับ 2  คน
• หมูเนื้อสันหั่นเป็นชิ้น ชิ้นละประมาณ 80-100 กรัม 2 ชิ้น
• แป้งสาลี พอประมาณ
• ไข่ 1 ฟอง
• เกล็ดขนมปัง พอประมาณ
• ผักกาดกวางตุ้ง 2 ต้น
• พริกไทยและเกลือ เล็กน้อย

ส่วนผสมซอสมิโสะ

• มิโสะแดง 2 ช้อนโต๊ะ (หากไม่มีมิโสะแดงก็ให้ใช้มิโสะธรรมดาแทนได้)
• น้ำตาล 3 ช้อนโต๊ะ
• มิริน 1 ช้อนโต๊ะ
• โชยุ ½ ช้อนโต๊ะ
• ดาชิผง ¼ ช้อนชา (หากมิโสะมีส่วนผสมของดาชิแล้วก็ไม่ต้องเติมดาชิก็ได้)
• น้ำ ¼ ถ้วย

วิธีทำ

1. นำหมูมาบั้งด้านนอกส่วนที่ติดมัน 4-5 ครั้ง จากนั้นโรยเกลือและพริกไทยให้ทั่วทั้ง 2 ด้าน

2. นำหมูชุบแป้งสาลีจนทั่วแล้วแยกเอาแป้งส่วนเกินออกจากเนื้อหมู นำชุบไข่และเกร็ดขนมปังตามลำดับ จากนั้นวางเรียงในถาดและใส่ไว้ในตู้เย็นประมาณ 10 นาที

3. นำส่วนผสมเครื่องปรุงซอสมิโสะใส่หม้อ ตั้งบนไฟอ่อนและกวนด้วยพายไม้จนมิโสะหนืดแล้วจึงปิดไฟ

4. ล้างผักกาดกวางตุ้งให้สะอาดแล้วนำไปต้มในน้ำเดือดประมาณ 2-3 นาที ก่อนนำมาล้างด้วยน้ำเย็นและหั่นให้เป็นชิ้นเล็กๆ ที่มีความยาวประมาณ 1 เซนติเมตร จากนั้นบีบน้ำออกจากผักและเติมโชยุประมาณ 1 ช้อนชาลงไปคลุกเคล้าให้ทั่ว

5. นำหมูออกจากตู้เย็นและทอดในน้ำมันจนหมูเป็นสีน้ำตาลอ่อน แล้วจึงวางไว้ให้สะเด็ดน้ำมัน หั่นเป็นชิ้นพอคำ จัดวางบนข้าวสวยที่รองด้วยผักกาดกวางตุ้งไว้ ราดซอสมิโสะลงไป และจัดเสิร์ฟพร้อมผักดอง

หากชอบมิโสะ บอกเลยค่ะว่าเมนูมิโสะคัตสึ อร่อยมาก ถูกใจสมาชิกในบ้านแน่ๆ ค่ะ นอกจากรับประทานกับหมูทอดแล้วยังสามารถนำซอสมิโสะที่เหลือมารับประทานกับเต้าหู้โมเมนทอดได้ด้วย มีเวลาลองทำดูนะคะ          สล็อตเว็บตรง

เพื่อน ๆ ผู้อ่าน ANNGLE พอจะคุ้นชื่อเจงกิสข่านกันไหมคะ หลาย ๆ คนอาจจะนึกถึงชื่อของบุคคลในประวัติศาสตร์ หรือเพลงเจงกิสข่าน? แล้วทราบรึเปล่าว่าเจงกิสข่านเป็นชื่อเมนูอาหารชื่อดังของฮอกไกโดด้วย วันนี้ผู้เขียนจะพาเพื่อน ๆ ไปทำความรู้จักกันเมนูนี้กันค่ะ

เมนูเจงกิสข่านคือ?

ดูหน้าตาแล้วก็ไม่ต่างจากเนื้อย่างเลยใช่ไหมคะ ใช่แล้วค่ะ เมนูเจงกิสข่าน ก็คือเมนูเนื้อย่างเหมือนที่เรากินกันทั่วไปนี่แหละค่ะ เพียงแต่เนื้อนั้นไม่ใช่เนื้อวัวหรือเนื้อหมู แต่เป็น “เนื้อแกะ” !!

เจงกิสข่านเป็นเมนูที่คุ้นเคยกันดีสำหรับชาวฮอกไกโดค่ะ อันที่จริงแล้วที่จังหวัดอื่น ๆ ก็มีการรับประทานเนื้อแกะเหมือนกัน แต่เจงกิสข่านของฮอกไกโดมีชื่อเสียงมากกว่า เรียกได้ว่าเป็นของดีประจำฮอกไกโดที่คนไปเที่ยวต้องไปลองรับประทานดูสักครั้งค่ะ

ส่วนใหญ่แล้ว เมนูนี้จะย่างบนเตาแบบเฉพาะพิเศษ ซึ่งเตานั้นจะมีลักษณะเหมือนเป็นโดมตรงกลางคล้ายกับเตาสีดำของบาบีคิวพลาซ่าในบ้านเรา บางที่ก็หมักเนื้อกับน้ำจิ้มไว้ก่อน บางที่ก็จิ้มทีหลัง ย่างเนื้อตรงกลาง และใส่ผักรอบ ๆ ส่วนใหญ่จะใส่ถั่วงอก พริกหยวก หอมหัวใหญ่ค่ะ

จุดเริ่มต้นของเจงกิสข่านที่ฮอกไกโด

อันที่จริงแล้วเมนูเนื้อแกะนี้เพิ่งเริ่มเข้ามาในญี่ปุ่นได้ไม่นาน เมื่อเทียบกับประวัติศาสตร์อันยาวนานของญี่ปุ่น นั่นก็คือ ในช่วงยุคไทโช (ปีค.ศ. 1912 – 1926) เอง ส่วนชาวฮอกไกโดเริ่มรับประทานกันอย่างแพร่หลายในครัวเรือนในยุคถัดมาหรือช่วงต้นยุคโชวะ

ในปี 1918 เริ่มมีการเลี้ยงแกะในฮอกไกโดเพื่อผลิตขนแกะสำหรับชุดทหาร จากที่ก่อนหน้านี้จะเป็นการนำเข้าซะส่วนใหญ่ แต่ช่วงระหว่างสงครามไม่สามารถนำเข้าได้ จึงเริ่มผลิตเองในประเทศแทน โดยมีแหล่งเพาะพันธุ์อยู่ที่สึคิซามุ เมืองซัปโปโร และเมืองทาคิคาวะ

และหลังจากนั้นก็เริ่มมีการใช้ประโยชน์จากแกะมากขึ้น เอกสารในปี 1931 มีบันทึกว่าเริ่มมีการนำเนื้อแกะมาทำเป็นอาหาร ในปี 1936 ก็มีเอกสารปรากฏว่ามีงานเลี้ยงกินหม้อไฟเจงกิสข่านที่ซัปโปโร และหลังจากนั้น เจงกิสข่านก็เริ่มเป็นที่แพร่หลายมากขึ้น

จากที่ตอนแรกถูกมองว่าเป็นอาหารราคาถูกในบรรดาเมนูเนื้อย่าง แต่ด้วยชื่อที่ค่อนข้างมีอิมแพค ทำให้เมนูนี้แพร่หลายภายในฮอกไกโดมากขึ้น ถึงแม้ว่าช่วงหลังสงครามจำนวนแกะเลี้ยงจะลดลง แต่ก็มีการใช้เนื้อแกะนำเข้าแทน จนปัจจุบันเมนูเจงกิสข่ายกลายเป็นหนึ่งในวัฒนธรรมการกินที่ขาดไม่ได้ของชาวฮอกไกโด

เอ๊ะ! แล้วทำไมถึงชื่อเจงกิสข่านล่ะ?

สงสัยใช่ไหมคะว่าทำไมเมนูเนื้อแกะย่างนี้ถึงชื่อ เจงกิสข่าน ผู้เขียนก็สงสัยเช่นกันค่ะ หลังจากที่ได้ไปค้นหาคำตอบมา ดูเหมือนจะมีข้อสันนิษฐานหลายแบบเลยค่ะ

มาจาก เจงกิสข่านแห่งจักรวรรดิมองโกล

ข้อสันนิษฐานแรกมาจากเจงกิสข่าน จักรพรรดินักรบชาวมองโกล ผู้ก่อตั้งจักรวรรดิมองโกล ชื่อที่หลาย ๆ คนน่าจะคุ้นหูหรือเคยได้ยินประวัติของเขากันอยู่

ว่ากันว่าในระหว่างการเดินทาง เจงกิสข่านให้เหล่าทหารกินเนื้อแกะเพื่อประทังชีวิต จึงทำให้เป็นที่มาของชื่อนี้ค่ะ แต่ดูเหมือนว่าในบรรดาอาหารมองโกลจะไม่มีอาหารประเภทนี้อยู่ อ่าว..ซะงั้น

มาจาก เมนูของจีน

ข้อสันนิษฐานต่อมา ว่ากันว่ามาจากเมนูเนื้อแกะย่างของจีน ที่ต่อมาได้มีการนำมาทำเป็นสไตล์ญี่ปุ่น และตั้งชื่อว่า “เจงกิสข่าน” โดยถ้าพูดถึงเนื้อแกะ ก็ต้องนึกถึง มองโกล และมองโกล = เจงกิสข่าน ฮีโร่แห่งมองโกล

มาจาก หมวกเกราะ?

ส่วนข้อนี้มาจากหม้อที่ใช้สำหรับทำเจงกิสข่านนั้นคล้ายกับหมวกเกราะที่กองทัพของเจงกิสข่านใช้ ก็เลยเป็นที่มาของชื่อนี้ค่ะ

เป็นอย่างไรคะ แต่ละข้อสันนิษฐานนี่ไม่รู้ว่าเชื่ออันไหนดีเลย แต่อย่างไรก็ตามถ้าไปฮอกไกโดแล้วพูดถึงเจงกิสข่าน รับรองว่าไม่มีชาวฮอกไกโดคนไหนไม่รู้จักแน่นอนค่ะ ยิ่งไปกว่านั้น ที่นี่ยังมีวัฒนธรรมย่างเนื้อแกะหรือกินเมนูเจงกิสข่านใต้ต้นซากุระด้วย ชมดอกไม้ใต้ต้นซากุระไป ย่างเนื้อแกะกินไป เป็นธรรมเนียมหนึ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของคนที่นี่เลยทีเดียวค่ะ      สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์

สมัยก่อนตอนที่ผู้เขียนยังอยู่ที่โอซาก้า ผู้เขียนบังเอิญได้เจอกับสินค้าตัวนึงในซุปเปอร์มาร์เก็ต นั่นก็คือ “ซูชิห่อใบพลับ” (คาคิ โนะ ฮะ ซูชิ 柿の葉寿司) พอได้ไปเที่ยวจังหวัดนารา ลงรถไปปั๊บก็เห็นมี “ซูชิห่อใบพลับ” แพ็คใส่กล่องขายอย่างดี นัยว่าเป็นสินค้าของฝากสำหรับนักท่องเที่ยว เป็นของดีอย่างหนึ่งประจำจังหวัด จำได้ว่าเป็นซูชิหน้าปลาซาบะดองและแซลมอน อร่อยดีเหมือนกัน และใบพลับก็มีกลิ่นเฉพาะของมัน วันนี้ขออนุญาตเล่าเรื่องของประวัติความเป็นมาของ “ซูชิห่อใบพลับ” เท่าที่ได้ค้นหามาดังนี้นะครับ

ความเป็นมาของซูชิห่อใบพลับ

สมัยก่อนราวยุคเอโดะ มีทางหลวงสายฮิวาชิคุโนะไคโด (東熊野街道) ซึ่งเชื่อมต่อเมืองคุมาโนะกับโยชิโนะและคาชิฮาระ ถนนสายนี้ก็ถูกเรียกว่าเป็น “ถนนสายปลาซาบะ” อีกเส้นหนึ่งเหมือนกัน ปลาซาบะที่เขาจับได้เอามาขึ้นที่คุมาโนะเขาก็จะเอามาดองเกลือ อัดใส่ตะกร้าสะพายหลังแล้วขนเอาไปขายตามหมู่บ้านต่างๆ ตามถนนหรือที่อยู่ตามหุบเขา (คงยังจำกันได้ว่าปลาซาบะดองเป็นเรื่องของคนจังหวัดไม่ติดทะเล ก็ต้องกินปลาดองกัน) ชาวบ้านแถวโยชิโนะเขาก็เอาชิ้นปลาแล่บางๆ (ที่ต้องหั่นบางๆ ก็เพราะมันเค็ม) แปะบนข้าว เอาใบพลับมาห่อ (ชาวบ้านแถวบ้านปลูกต้นพลับกันทุกบ้าน ถ้าใบเดียวห่อไม่มิดก็เอาสองใบห่อ) เอาอัดใส่ถังให้แน่น (ไม่มีช่องว่าง) เอาหินทับ หมักสักหนึ่งเดือนก็ได้ที่ก็กลายเป็นซูชิกินได้ (เปรี้ยวได้ที อันนี้คือวิธีอย่างโบราณเลยเหมือนปลาส้มบ้านเรา เปรี้ยวเพราะการหมักไม่ใช่เปรี้ยวเพราะใส่น้ำส้มสายชู) เป็นของดีไว้กินยามมีเทศกาล (สำหรับสมัยโบราณตามหมู่บ้านหลังเขา มีปลาทะเลกินนี่ถือว่าหรูแล้วนะครับ)

สารแทนนินที่มีอยู่ในใบพลับนั้นมีฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรีย กันบูด ทำให้โปรตีนแข็งตัว ช่วยกระชับเนื้อปลาซาบะให้แน่นขึ้น กลิ่นของใบพลับยังช่วยขจัดกลิ่นของปลาด้วย อันนี้นับเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านอย่างหนึ่งจริงๆ

ที่กล่าวมานี่คือซูชิอย่างโบราณจริงๆ เหมือนอย่างปลาส้ม แต่พอมาสมัยนี้คนญี่ปุ่นก็ชอบใช้วิธี “เปรี้ยวด่วน” ใส่น้ำส้มสายชูลงในข้าวอย่างที่เรารู้กันนั่นแหละครับ แต่ถึงกระนั้นก็ยังใช้วิธีเอาหินทับคล้ายๆ จะหมักไว้ค้างคืนอยู่ และจากที่เคยเป็นวิธีถนอมอาหารอย่างชาวบ้านที่อยู่ตามที่ห่างไกล ก็กลายเป็น “ของแปลก” สำหรับนักท่องเที่ยวได้ซื้อตามสถานีรถไฟอย่างที่ผู้เขียนได้เห็นและได้กินนั่นหล่ะครับ ปลาที่ใช้ก็เริ่มมีปลาอื่นตามรสนิยมสมัยใหม่อย่างปลาแซลมอน ปลากะพง ปลาไหล หมึกทาโกะ กุ้ง เห็ดหอม ไชเท้า ฯลฯ ขนาดก็ทำพอดีคำ กลายเป็นอาหารขายนักท่องเที่ยวเต็มตัวไปแล้วจริงๆ ประมาณว่านั่งรถไฟมาแล้วต้องซื้อกิน แต่วิธีการทำและหน้าตานี่ไปไกลจากแบบชาวบ้านดั้งเดิมไปแล้วพอสมควร แต่ที่หมู่บ้านคาวาคามิ ยังมีซูชิห่อใบพลับสูตรดั้งเดิมที่หมักปลาดองเกลือกับข้าวจนเป็นปลาส้ม (ไม่ใส่น้ำส้มสายชู) อยู่

ที่เมืองโยชิโนะ จังหวัดนารา ยังมีธรรมเนียมการเอาซูชิห่อใบพลับมาปิ้งนิดๆ ในฤดูหนาว นัยว่ากินแล้วอบอุ่นร่างกายดี

ที่จริงแล้วซูชิห่อใบพลับนั้นมีทำกินไม่ใช่แค่เมืองโยชิโนะจังหวัดนาราเท่านั้น แต่ยังมีที่จังหวัดวากายามะ จังหวัดอิชิกาวะ และจังหวัดทตโตริด้วย ซึ่งวัตถุดิบก็ต่างกันไปอีกตามท้องถิ่น ซูชิห่อใบพลับแบบเขตท้องที่คากะ จังหวัดอิชิกะวะนั้น จะมีสูตรพลิกแพลงคือเอากุ้งซากุระ หรือสาหร่ายสีเขียวโรยไปบนข้าวด้วย ส่วนเครื่องข้างหน้าก็อาจเป็นปลาซาบะ ปลาแซลมอน ปลาบุริ (ปลาหางเหลือง) หรือบางท้องที่ก็ใส่หนังปลาวาฬ เอาใส่ถัง เอาอะไรหนักๆ ทับ หมักข้ามคืนหรือสักหลายๆ วันก็กินได้ เป็นของกินในเทศกาลปลายฤดูร้อนต้นฤดูใบไม้ร่วง ทำกินในครัวเรือน

ส่วนที่เขตท้องที่ชิสึ จังหวัดทตโตรินั้น จะใช้ปลามาสุ (ปลาเทราท์) ดองน้ำส้มเป็นเครื่องบนข้าว ใส่ซันโช 山椒 (พริกไทยญี่ปุ่น) ด้วย แต่ทุกวันนี้การทำซูชิห่อใบพลับในครัวเรือนที่เขตท้องที่ชิสึนั้นน้อยลง จนเมื่อปี พ.ศ. 2530 กลุ่มวิจัยและพัฒนาผลิตภัณฑ์พิเศษนางิ (那岐特産品開発研究会) จึงก่อตั้งขึ้นโดยเกษตรกรในพื้นที่ เพื่อทำซูชิห่อใบพลับของเขตท้องที่ชิสึให้กลายเป็นสินค้า

เป็นอย่างไรกันบ้างครับกับของดีพื้นถิ่นของญี่ปุ่นอีกอย่างหนึ่ง ใครได้ไปเที่ยวนารา ลงรถไฟอย่าลืมลองซื้อกินดูนะครับ จริงๆ นาราทสึเกะ (ผักดองกากเหล้า) นี่ก็ของดีเมืองนาราอีกอย่าง นาราไม่ได้มีแต่วัดกับกวางนะครับ (ฮา) ขอให้เจริญอาหารนะครับ      UFABET เว็บตรง

ขอแนะนำบทความนี้ด้วย:

1. 10 อันดับ “หมูดีมียี่ห้อ” ของญี่ปุ่น
2. สินค้าใหม่ไอเดียเจ๋ง “VEGHEET” เปลี่ยนผักที่ถูกคัดทิ้งให้กลายเป็นผักแผ่น!
3. “เทมปุระมาสเตอร์” ผู้ใช้มือเปล่าทอดเทมปุระในน้ำมันเดือด ๆ !!
4. แนะนำแกงกะหรี่จาก 3 ร้านสะดวกซื้อญี่ปุ่นที่ให้เครื่องจัดเต็มไม่แพ้กินที่ร้านอาหาร!!!

หากพูดถึงอาหารญี่ปุ่นเราก็คงต้องนึกถึง “ซูชิ” อย่างแน่นอน ปัจจุบันร้านซูชิมีให้เลือกมากมาย ทั้งร้านซูชิราคาสบาย ๆ ไปจนถึงร้านซูชิสไตล์โอมากาเสะสุดหรูราคาปาดเหงื่อ สำหรับคนรักซูชิที่อยากหาซูชิทานในราคาไม่แรงมาก แต่ได้รสชาติที่สดใหม่ อร่อย ไม่ได้แพ้ร้านหรู คราวนี้เราก็มีเคล็ดลับดี ๆ ในการเลือกร้านซูชิถูกและดี ได้คุณภาพปลาไม่แพ้ร้านราคาแพงมาฝากค่ะ

ซูชิหน้าอะไร ที่กินร้านไหนก็คุณภาพไม่ค่อยต่างกัน?

ร้านซูชิจานเวียนที่เสิร์ฟซูชิหลากหลายชนิดได้ในเวลาอันรวดเร็ว กับร้านซูชิสุดหรูที่มีเชฟยอดฝีมือมาปั้นซูชิให้ดูต่อหน้าและเสิร์ฟให้ถึงมือนั้น แน่นอนว่าราคาและบรรยากาศในร้านย่อมแตกต่างกัน แต่ว่ากันว่ามีซูชิอยู่ชนิดนึงที่ไม่ว่าจะทานที่ร้านหรูหรือร้านแบบราคาประหยัด รสชาติความอร่อยก็ถือว่าไม่ได้แตกต่างกันมากเท่าไหร่ นั่นก็คือ ซูชิหน้าปลาแซลมอนสุดโปรดของคนไทยนั่นเอง สำหรับเหตุผลก็คือไม่ว่าจะเป็นร้านซูชิจานเวียนหรือร้านซูชิสุดหรู เนื้อปลาแซลมอนที่เสิร์ฟในร้านซูชิที่ญี่ปุ่นส่วนใหญ่ก็เป็นปลาแซลมอนนำเข้าจากต่างประเทศเหมือนกัน ทำให้ความสดใหม่ของเนื้อปลาแทบไม่แตกต่างกันมากเท่าไรนั่นเอง

ร้านไหนมีเมนูซุป Arajiru ร้านนั้นปลาสดจริงหรือ?

หลาย ๆ คนเวลาไปทานซูชิ มันก็ต้องสั่งซุปมาทานคู่กันสักหน่อย แต่สำหรับใครที่ไม่ได้มีธรรมเนียมชอบสั่งซุปมาทานคู่กัน เราก็ขอแนะนำให้กวาดสายตาดูเมนูก่อนเลือกร้านซูชิดูนะคะ ว่ากันว่าร้านไหนที่มีเมนูซุป Arajiru หรือซุปมิโสะใส่เศษเนื้อปลา ร้านนั้นย่อมจะมีเนื้อปลาที่สดใหม่เสิร์ฟให้ได้ทานกันแน่ ๆ นั่นเป็นเพราะว่าเศษเนื้อปลาเหล่านั้นเป็นส่วนที่ถ้าไม่ได้มีการชำแหละปลากันที่ร้านจะมีไม่ทางได้มาอย่างแน่นอน ดังนั้นหากร้านไหนที่มีซุป Arajiru อยู่ในเมนูย่อมหมายความว่าทางร้านแล่ปลากันสด ๆ ในร้าน จึงรับประกันได้ในระดับนึงเลยละว่าร้านนั้นมีปลาสด ๆ เสิร์ฟให้ได้ทาน

ช่วงเวลาที่จะได้ทานซูชิแบบสดใหม่สุด ๆ

ว่ากันว่าตามร้านซูชิจะมีช่วงเวลาที่เสิร์ฟเนื้อปลาตอนกำลังสดใหม่สุด ๆ อยู่ด้วยนะรู้กันหรือเปล่า? ไม่ว่าร้านซูชิร้านไหนต่างก็พยายามจะเสิร์ฟเนื้อปลาที่อยู่ในสภาพสดใหม่กันอย่างสุดความสามารถ แต่บางครั้งก็มีบ้างที่ทางร้านจะต้องนำเนื้อปลาที่เหลือจากวันก่อนมาเสิร์ฟให้ได้ทานกัน โดยเนื้อปลาที่เหลือจากวันก่อนหน้านั้น ทางร้านก็จะพยายามเสิร์ฟออกก่อนให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อไม่ให้เสียรสชาติจนมากเกินไป นั่นก็หมายความว่าส่วนใหญ่ร้านจะเสิร์ฟเนื้อปลาของเก่าในช่วงที่เพิ่งเปิดร้านนั่นเอง ดังนั้นถ้าเพื่อน ๆ คนไหนอยากทานซูชิแบบสดใหม่ เราก็ขอแนะนำให้แวะไปทานในช่วงเวลาที่ร้านเริ่มเปิดให้บริการไปได้สักระยะแล้ว ก็อาจจะมีสิทธิ์ได้ทานซูชิที่มีเนื้อปลาสดใหม่เป็นพิเศษกันเลยละค่ะ

เป็นไงบ้างคะ สำหรับเคล็ดลับในการเลือกร้านสำหรับทานซูชิในแบบที่ไม่แพงแต่ได้คุณภาพความสดใหม่ที่จะทำให้คนรักซูชิได้ประทับใจ แน่นอนว่าร้านราคาประหยัดคงไม่สามารถเทียบคุณภาพในทุกมิติได้เท่ากับร้านสุดหรู แต่นี่ก็เป็นเคล็ดลับดี ๆ ที่จะช่วยให้เพื่อน ๆ สามารถเลือกร้านซูชิราคาประหยัดได้แบบคุ้มค่ามากที่สุดนะคะ    UFABET เว็บตรง

หากพูดถึงเรื่องการดูแลสุขภาพก็ต้องยกให้คนญี่ปุ่น ที่ขยันหาความรู้และอาหารที่ดีต่อสุขภาพมารับประทานอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้ร่างกายแข็งแรงไม่เจ็บป่วยง่าย มารู้จักซุปเปอร์ฟู้ดในความหมายของคนญี่ปุ่น และอาหารที่คนญี่ปุ่นให้การยอมรับว่าเป็นซุปเปอร์ฟู้ดจริงๆ กันค่ะ

ซุปเปอร์ฟู้ดในความหมายของคนญี่ปุ่น

ซุปเปอร์ฟู้ดเป็นคำนิยามของอาหารซึ่งมีสารอาหารที่มีคุณค่าต่อร่างกายสูงมากแม้จะรับประทานในปริมาณเพียงเล็กน้อย เป็นอาหารที่คนในท้องถิ่นนิยมรับประทาน และได้ผ่านการศึกษาข้อมูลมาอย่างดีแล้วว่าปลอดภัยต่อสุขภาพในการนำมารับประทานในชีวิตประจำวัน

อาหารที่คนญี่ปุ่นจัดว่าเป็นซุปเปอร์ฟู้ดและคุณค่าสารอาหาร

มะพร้าว (Coconut)

มะพร้าวอุดมไปด้วยแร่ธาตุได้แก่ โพแทสเซียม ธาตุเหล็กและแมกนีเซียม และเส้นใยอาหาร การรับประทานมะพร้าวในปริมาณที่พอเหมาะเป็นประจำจะช่วยให้สิ่งแวดล้อมในลำไส้ดีขึ้นและช่วยลดการบวมน้ำของร่างกายได้ด้วย

ผักเคล (Kale)

ผักเคลหรือผักคะน้าใบหยิกเป็นผักในตระกูลผักกาดที่อุดมไปด้วยเส้นใยอาหารและสารต้านอนุมูลอิสระ ได้แก่ บีต้า แคโรทีน วิตามินอี วิตามินซี และลูทีน

หัวบีท (Beets)

หัวบีทอุดมไปด้วยโพแทสเซียม ซึ่งช่วยลดความดันโลหิต เส้นใยอาหารและน้ำตาลโอลิโกแซคคาไรด์ ซึ่งช่วยควบคุมสภาพแวดล้อมในลำไส้ให้ดี และโพลีฟีนอลซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพสูง

อะโวคาโด (Avocado)

อะโวคาโดเป็นผลไม้ที่อุดมไปด้วยวิตามินและแร่ธาตุต่าง ๆ ได้แก่ วิตามินอี วิตามินเอ บีต้า แคโรทีน โฟเลท โพแทสเซียม และกรดไขมันดีชนิดไม่อิ่มตัว ซึ่งช่วยลดระดับคอเลสเตอรอลในเลือดและป้องกันโรคหัวใจได้

โกจิเบอร์รี่ (Goji berry) หรือเก๋ากี้

เก๋ากี้อุดมไปด้วยวิตามินซี วิตามินบี 1 วิตามินบี 3 วิตามินอี บีต้า แคโรทีน และโพลีฟีนอล ซึ่งเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่ช่วยชะลอความแก่และป้องกันโรคที่เกิดจากการดำเนินชีวิตประจำวันได้ดี

ข้าวสีดำ (Black rice)

ข้าวสีดำประกอบไปด้วยแอนโทไซยานินในปริมาณที่สูง สารชนิดนี้เป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่มีประสิทธิภาพสูงช่วยชะลอความแก่ และป้องกันโรคที่เกิดจากการดำเนินชีวิตประจำวันได้ดี

ต้นอ่อนบร็อคโคลี่  (Broccoli sprouts)

ต้นอ่อนบร็อคโคลี่อุดมไปด้วยสารซัลโฟราเฟน (Sulforaphane) ซึ่งช่วยให้ร่างกายควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดได้ดี  และมีคุณสมบัติเป็นสารต้านอนุมูลอิสระที่ช่วยป้องกันโรคมะเร็งและโรคที่เกิดจากการดำเนินชีวิตประจำวัน

โทงเทงฝรั่งหรือโกลเด้นเบอร์รี่ (Golden berry)

โทงเทงฝรั่งเป็นผลไม้ที่อุดมไปด้วยวิตามิน น้ำตาลอินโนซิทอล (Inositol) และเส้นใยอาหาร ซึ่งช่วยป้องกันการสะสมของไขมันในร่างกาย เหมาะสำหรับคนที่อยู่ในช่วงการลดน้ำหนัก

พุทราจีน (Jujube)

พุทราจีนมีเส้นใยอาหารมากกว่าโกโบ หรือราก Burdock ที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าแห่งเส้นใยอาหารถึง 2 เท่า อีกทั้งยังอุดมไปด้วยสารซาโปนิน ซึ่งช่วยกดการสะสมของไขมันในร่างกายได้ดี

ข้าวบาร์เลย์ (Barley)

ข้าวบาร์เลย์อุดมไปด้วยเส้นใยอาหารที่ละลายน้ำและไม่ละลายน้ำ จึงช่วยกดการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของน้ำตาลในเลือด และทำให้รู้สึกอิ่มนาน

เมล็ดกัญชง (Hemp seeds)

เมล็ดกัญชงอุดมไปด้วยกรดไขมันจำเป็น คือ กรดไขมันโอเมก้า 3 และกรดไขมันโอเมก้า 6  ในสัดส่วนที่ดีต่อร่างกาย อีกทั้งยังอุดมไปด้วยโปรตีนคุณภาพสูงและกรดอะมิโนที่จำเป็นต่อร่างกาย

มีซุปเปอร์ฟู้ดหลายชนิดที่หาซื้อได้ง่ายในเมืองไทย ลองหาซื้อมารับประทานกันนะคะ ทั้งนี้การรับประทานเพื่อให้ได้ประโยชน์ต่อร่างกายสูงสุดคือการรับประทานอย่างสม่ำเสมอในปริมาณที่ไม่มากเกินไปค่ะ    สล๊อตเว็บตรงแตกง่าย